Ti uszёł,
Kak bełij łepestok.
Otorwałsja, ułeteł
Naszej łjubwy cwetok.
Ti predał! Ti rastoptał!
Chot' kljałsja, czto ti, ti ne choteł.
No net łjubwy, net nyczeho.
Ja zymu poproszu:
"Otdaj łjubow', otdaj!"
No ta w otwet:
"Eё bolsze net,
Ona druhaja".

T’es partie
Comme une fleur tombee par terre.
Envolee, ecroulee
Notre union ephemaire.
Tu trahie! Tout detruit!
Malgre tes serments que c’est enconsciemment.
Et plus d’amour les desastres partout.
Je demandais l’hiver
"Retiens l’amour retiens!"
Il me repete
"Eё bolsze net,
S toboj druhaja".