Łjubysz ty Paryż, robysz modu ty,
Riżesz, nacze, niż wsi swoji strachy. (2)
Oczi, jak sapfir, huby, niby, krow,
Ty, nenacze, zwir peremożesz znow! (2)
Sylna zowni ty, niżna u duszi,
Dosjahnesz mety, tilky pospiszy! (2)

Pryspiw:
Korołewa ty,
Wyrostajut' kryła twoji!
Prahnesz do werszyn,
Korołewa ty!

Majesz stan strunkyj, szkira, niby szowk,
I żinky usi zazdrjat' na wsi sto! (2)
Posmichneszsja jim, a w duszi – wohoń,
Pohljadom swojim obpeczesz joho! (2)
Sylna zowni ty, niżna u duszi,
Dosjahnesz mety, tilky pospiszy! (2)

Pryspiw