My zustriłys' z toboju wnoczi
I takymy szczasływymy todi buły.
Ne zuroczyły czorni oczi,
Bo zumiła ja ne zakłykaty bidy.

Zahadaju ja try bażannja:
Wira w sebe, kochannja u naszych sercjach.
I zwyczajne staje nezwycznym,
Bo jaskrawi wohni zapałały w oczach.

Pryspiw:
Nicz nakryła wse połotnom
I w obijmach ohortaje czas.
Des' podiwsja nasz micnyj son.
Swit nicznyj dlja nas!
My błukały des' po Zemli,
I ne znały, skilky je prykras.
Wse dlja tebe – ty ozyrnys',
Ciłyj swit dlja nas!

Szwydko czas mynuw, my zbahnuły,
Szczo zminytysja możem – ce w naszych rukach.
I nestrymnyj potik w mynułe
Skaże nam, szczo zrobyły z toboju ne tak.

Maju tretje swoje bażannja:
Nazdohnaty czas toj, szczo daremno projszow,
Cinuwaty swoje kochannja
I bażaju, szczob kożen iz was te znajszow!

Pryspiw