Szałena zirka nepostijna, stij-no,
Padajesz kudy, ty?
A w serci druha zirka, schoża pid kopirku,
Łyne do tij, do tij.
Ja jiji schopłju, bo ja tebe łjubłju, łjubłju, postij.
Ta ty – jak dym.

Ja peretworju nicz cju
Na moju serenadu
Tobi.

Szałenyj ja ciłuju szyju, huby, hrudi, ta w ujawi,
Bo ty tak dałeka.
Nicznyj zefir wołossja łyże, win hiłci chytaje, baczu.
De ty, feja moja?
Rożewi pljamy na obłyczczi, czuju, neha tjahne płeczi.
Czur.

Ot i znykaje nicz cja,
Łunaje serenada
Moja.

Szuhaje mij szałenyj rehej. Szuwa-huba, huba-szuwa,
Ou – je.
Derewa – moji palci, witer – ce moje kochannja,
Nebo – ce moja struna.
Wlitaju raptom razom z zirkoju w wikno do tebe,
Zemfira, Zemfira.
Moja,
Zemfira
Moja.

De ty, Łaura
Dywnych sniw?