Na tomu berezi, de werba myje kosy
De dwoje konej zwyły szyji łebedyni
tak pachły medom rozkujowdżeni pokosy
Na Ukrajini, Boże mij, na Ukrajini!

De zaczepyłysja za chmary osokory,
A zranku trawy u kosztownomu kaminni
Tam de hrud'my hodujut' nebo syni hory
Na Ukrajini, na dałekij Ukrajini!

Na tij jedynij, tij zmarnilij, tij aż sirij
De sijesz żyto, a połyn iz borozny,
Widkil tak hirko widlitały my u wyrij
Szczo wże j nawrjad czy spodiwałysja wesny.

De pohljad hostryj i pałkyj, mow kwitka ruty
A pisnja może i skału rozworuszyty
I wże ne dumajesz tam buty czy ne buty,
Bo to odnakowo, jak żyty czy ne żyty.

U teplim wyriju udostal chliba j kwitu,
Tak samo pryjazno smijet'sja sonce z neba,
A my spiwajemo słowa iz zapowitu
I mymowoli prymirjajemo do sebe.

Na tij pro krow słowa, wże krow ne proływajte
Jiji dowoli proływałosja donyni
A serce prosyt': jak umru to pochowajte
Na Ukrajini, na dałekij Ukrajini (2)
Na Ukrajini...