Czy czujesz szum zahubłenych szljachiw?
Po nych łetjat' newydymi maszyny,
Zmitajuczy ostanni poroszyny
Twojich, teper smisznych uże strachiw.

Wony i wdeń nad wuchom szełestjat',
I sered noczi spaty zaważajut'.
Twij bih żyttjam za szwydkist' poważajut' –
A ti maszyny wse-taky łetjat'!..

I zamist' snu, zabuwszys', jak zawżdy,
U nażdakowim wid bezsonnja liżku,
Tak schoczesz zastrybnuty na pidniżku –
Ta nadto szwydko, nadto ne tudy...

I, z na piwsnu prokynuwszys' u bih
Wid skrehotu rankowoji ptaszyny,
Zdryhneszsja: szczo, koły to – ti maszyny
Halmujut' bilja załyszkiw twojich?..