A Ty żywyj! – szczo b tam ne howoryły,
Szczo b ne płeły pro Tebe i pro nas, –
Żywyj w switach, w jakych ne majut' syły
Ni ryms'kyj cezar, ni wsełens'kyj czas.

Chocza i tut wony ne je wsesylni:
Czas wb’je carja, cari wbywajut' dni –
A Ty meni cwitesz u kożnim ziłli,
Smijeszsja w kożnim szczebeti – meni.

Jak ja w tu nicz za tym kuszczem rydała!.. –
Takyj buw strach, i bil, chocz wowkom wyj...
A nyni jdu – swystyt' uslid Mahdała,
A ja smijus' wid szczastja: Ty – żywyj!..

Żywyj, żywyj! – łysz na horbi rozłohim
Spekłysja krow Twoja i pył epoch...
Boh je Łjubow – ce straszno, buty Bohom! –
Ałe bez c'oho i Łjubow – ne Boh.

Łjubow sylnisza kanczukiw i pałyc',
Szczo jij meczi – wona dlja nych, jak dym,
I ti słowa, szczo Twij załyszyw pałec',
Pereżywut' i cezarja, i Rym.