Jakszczo kołys' zabłukajesz w wyri dniw,
Swoji kryła ty ne składaj.
Zhadaj use, szczo łjubyw,
Dweri szczastju ty ne zakrywaj.
I nezważajuczy, szczo u serci bil
Pecze, rujnuje twoje żyttja,
Meni powir, i wpusty
W zmuczene serce nowi poczuttja.

Pryspiw:
Niżnym podychom wesny
Ohorne łjubow use twoje żyttja
I u serci twojim załyszus' ja, załyszus' ja.
Zawtra bude deń nowyj,
I, możływo, chtos' swoju łjubow znajde
Tak, jak w switi nadij,
Szukała ja tebe.

Jakszczo peczal twoje serce znow znajde –
Ohornu ja joho krylmy –
Toj bil widstupyt', i wse
Bude tak, jak zachoczemo my.
Bo koły łjubysz, serdec' wohoń
Ne zahasyty łychym witram.
Ty dotorkneszsja mojich dołoń,
A ja łjubow tobi widdam.

Pryspiw:
Niżnym podychom wesny
Ty zihrij todi use moje żyttja
I u serci twojim załyszus' ja, załyszus' ja.
Zawtra bude deń nowyj,
I, możływo, chtos' swoju łjubow znajde
Tak, jak w switi nadij,
Szukała ja tebe.

Pryspiw:
Niżnym podychom wesny
Ty zihrij todi use moje żyttja
I u serci twojim pałkym wohnem załyszus' ja.
Zawtra bude deń nowyj,
I, możływo, chtos' swoju łjubow znajde
Tak, jak w switi nadij,
Znajszła tebe.