U czasy, koły sonce sidaje za hraty,
Koły łjudy mowczat', bo wtomyłys' kryczaty,
Koły prominnja prawdy nas majże ne torkajet'sja,
Nemaje syły terpity, ruky opuskajut'sja.
Koły stina na stinu, a my poza hroju,
Koły polityky z ekranu ne rachujut'sja z toboju,
I ty ne znajesz koho słuchaty, wid koho j szczo czekaty,
Wczasno zupynys' – ne daj sebe złamaty!..

U czasy koły inszi zabuły pro tebe,
Koły nemaje mrij, a je tilky potreby,
Koły ty czujesz szczodnja iz neczesnych nowyn
Sołodku brechnju, znaj – ty ne odyn!
Koły ostanni hroszi widdajesz sobi na liky,
Ostanni krychty optymizmu, bilsze wzjaty nizwidky,
Ty baczysz prawdu, hołu prawdu, rozumijesz, szczo ce wse,
Ostanni syły widszukaj i pidnimy z kolin sebe.

Mij wybir – ce sonce nad hołowoju,
Mij wybir – ce żyty i buty soboju,
Ja sam sobi włada, i syła j zakon,
Żorstoka realnist' bez prawa na son.
Mij wybir – ce znaty, szczo w mene je zawtra,
Bo ja ukrajinec' i ja toho wartyj,
Nasz wybir – ce wiryty w sebe i w nas,
Koły my razom, my sylniszi za czas.