Meni wystaczało tebe prosto znaty,
Ridko baczyty, szcze mensze pytaty
Jak twoji sprawy, misto, robota,
Płany na żyttja, szczodenni turboty...
Kożen mij deń ne takyj jak nastupnyj,
Sotni obłycz, widwerto dostupnych,
Bahato muzyky i samowdoskonałennja,
Ta mało rozuminnja i szczyroho schwałennja...
A ty dotorknuwszys' raz zupynyła
Mij swit szałenyj... o, moja myła!..
I ja widczajduszno chapawsja za tebe,
Dumkamy swojimy pid nebom łypnewym...

Pryspiw:
Łyj... łyj... łyj...
Na mene łjubow swoju...
Ja żywyj...
Za spynoju stoju...
Obijmaj i tak trymaj...
Poky toboju ja dychaju...

Teper moji dni ce widlik czasu,
Wid zustriczi do zustriczi z toboju. Szczorazu
Koły ja bojazko do tebe torkajus',
Ja tebe bereżu i wid switu chowaju...
Odyn na odyn iz twojim mistom,
Ja rewnuju tebe do ńoho... nawiszczo?...
Joho witryn, trotuariw, łjudej...
Meni tak mało weczoriw i noczej.
A ty nadychajesz mene na wirszi,
Na nowi pisni, jaki ja dlja tebe pyszu,
Na kożnu prowedenu razom chwyłynu...
Ja sebe widdaju tobi...... Maryna!

Pryspiw