Łystamy ty nemow raketamy
Ne zapuskaj w moji mista!
Neszczadnymy mow kułemetamy,
Stanut' dlja tebe wsi moji słowa.
Chowaj wsju zbroju, wywod' wijs'ka,
Adże dawno miż namy ne wijna!

Pryspiw:
Abo ż striljaj, łamaj, kydaj, wbywaj,
J hłyboko dychaj – ty ż teper sama!

Wże p’jatyj deń mowczyt' twij tełefon,
Takoho ne buło dawno...
Chto potopyw wsi twoji tankery,
I litaky rozbyw mow skło?!

Pryspiw:
Wynom mow krow’ju załywajesz bil,
W nejtralnych wodach twojich korabliw nema.
I jak ne stane sył do bereha płysty
Hłyboko dychaj – i tony sama!

Z nas kożen znaje, szczo ce kinec', i wże potribno zdawatys'!
Peretworyłys' twoji kuli u ridkyj swynec', a w mene cili harmaty!
Mene ne zmuszuj, westy wohoń, po twojich zbytych witryłach!
J bez toho tone, twij korabel, i wże horjat' twoji kryła...