Plachu, hirka pechal, yak ne zal,
Tvoye im’ya zabudu ya.
Ozyrnys', zachekay, ne znykay,
Slova, shcho v zurbi skazav, to ne tobi.

Tysyachi podolayu dorih znov i znov,
Ty probach, shcho ya ne zmih zberehty nashu lyubov.
Ty – zyttya moye, nezradlyva nache tin,
Ya zalyshu vse yak ye, lysh mene ne pokyn.
Ce dlya tebe v nebi sto zirok,
Lysh dlya tebe kozen miy krok,
Ce tobi litnya zlyva i usi nizni slova.
Ya zyvu u temryavi nochey,
Ty zyvesh u moyim sni,
Bez tvoyich yasnych ochey tak bolyache meni.

Pryspiv:
Son moyich mriy – tycha povin vesny,
Yak pechal moya, ty prychodysh u sny.
Son moyich mriy – ce lyshe tvoya tin,
Son moyich mriy vidlita vdalechin. (ves' kuplet – 2)

Tysyachi podolayu dorih znov i znov,
Ty probach, shcho ya ne zmih zberehty nashu lyubov.
Ty – zyttya moye, nezradlyva nache tin,
Ya zalyshu vse yak ye, lysh mene ne pokyn.
Ce dlya tebe v nebi sto zirok,
Lysh dlya tebe kozen miy krok,
Ce tobi litnya zlyva i usi nizni slova.
Ya zyvu u temryavi nochey,
Ty zyvesh u moyim sni,
Bez tvoyich yasnych ochey tak bolyache meni.

Pryspiv (2)