Płaczu, hirka peczal, jak ne żal,
Twoje im’ja zabudu ja.
Ozyrnys', zaczekaj, ne znykaj,
Słowa, szczo w żurbi skazaw, to ne tobi.

Tysjaczi podołaju dorih znow i znow,
Ty probacz, szczo ja ne zmih zberehty naszu łjubow.
Ty – żyttja moje, nezradływa nacze tiń,
Ja załyszu wse jak je, łysz mene ne pokyń.
Ce dlja tebe w nebi sto zirok,
Łysz dlja tebe kożen mij krok,
Ce tobi litnja zływa i usi niżni słowa.
Ja żywu u temrjawi noczej,
Ty żywesz u mojim sni,
Bez twojich jasnych oczej tak boljacze meni.

Pryspiw:
Son mojich mrij – tycha powiń wesny,
Jak peczal moja, ty prychodysz u sny.
Son mojich mrij – ce łysze twoja tiń,
Son mojich mrij widlita wdałecziń. (wes' kupłet – 2)

Tysjaczi podołaju dorih znow i znow,
Ty probacz, szczo ja ne zmih zberehty naszu łjubow.
Ty – żyttja moje, nezradływa nacze tiń,
Ja załyszu wse jak je, łysz mene ne pokyń.
Ce dlja tebe w nebi sto zirok,
Łysz dlja tebe kożen mij krok,
Ce tobi litnja zływa i usi niżni słowa.
Ja żywu u temrjawi noczej,
Ty żywesz u mojim sni,
Bez twojich jasnych oczej tak boljacze meni.

Pryspiw (2)