Pochekay, pochekay, pochekay, moya myla, shche troshky,
Lycholittya mynut', ty zabudesh pechali, mov son.
Styah zasyaye nad namy v kolorach pshenyci y voloshky,
I ostanniy sovits'kyi soldat peretne nash kordon.

Hidnu vidsich damo my usyakym neproshenym hostyam.
Do Moskvy bilsh nikoly ne pidemo my na poklon.
Pereydemo do rynku, valyuty. Rozpustym kolhospy.
I ostanniy sovits'kyi soldat peretne nash kordon.

Usmichnysya, kochana. Vkrayina vze skoro povstane!
Y zalunaye cya pisnya vid Syanu samoho po Don.
Postamenty poznosym, a tym, komu treba, postavym.
I ostanniy sovits'kyi soldat peretne nash kordon.

Ne budesh narikaty ty bilshe na Radu Ministriv,
Z spozyvac'koyi knyzky ostanniy vidirvesh kupon.
Bo bude v mahazynach horilka, i bude shcho yisty.
I ostanniy sovits'kyi soldat peretne nash kordon.

I vze skoro z toboyu my raptom prokynemos' vranci,
A Verchovnaya Rada pryimaye pro vlasnist' zakon.
I stoyit' na trybuni Kravchuk Leonid v vyshyvanci.
I ostanniy sovits'kyi soldat peretnuv nash kordon.

Otodi vze, kochana, vidkynuvshy vsyaki vahannya
I pozbavyvshys' strachu y bezhluzdych starych zabobon,
My nareshti z toboyu seryozno zaymemsya kochannyam,
Yak ostanniy sovits'kyi soldat peretne nash kordon.