Pryspiv:
Roztikayet'sya svitom rozpechena lava,
Rozsypet'sya nebo u spalenych travach,
V tuneli dumok maybuttyam ozylo
Use te, shcho kolys' nerealnym bulo... (ves' kuplet – 2)

Svit zahorav mayze realno
Vslid prostyahav meni ruky blahalno,
Pulsaciya zir perechodyt' u shal,
Mozok narodzuye novych prymar.
Dumka letyt' u tuneli pechali,
Novyi vytok chasu spirali
Vchodyt' u serce cholodnoyu stallyu,
Vse, shcho bulo, znykaye za dallyu.
Vichnist' mynula mayze realno,
Slid zalyshyvsya na dolonyach ostannich,
Sonce ostannich halaktyk pohaslo,
Vse stalo inshym, shcho bulo prekrasnym.
Zyttya rozkololos' povilno nadvoye,
Myt' yak ulamok dvoch svitiv,
Vse, shcho bulo, vze stalo banalnym,
Vse, shcho nebulo, – mayze realnym.

Pryspiv

Nad sirymy chashchamy kradenych sniv
Vmyrayut' nashchadky kolyshnich vitriv,
Klaptyky sliv rozrizanych mnoyu
Kruzlyayut' u tanci z mokroyu mloyu.
Ce mayze yak marennya, chy obertannya,
Schoze na absolyutne proshchannya,
Vse, shcho nespravznye, znykne nehayno,
Ya vze ne tut mayze realno.

Pryspiv (2)