Do sych pir ya ne mozu vznaty kym ya stav
shcho ya mozu, chochu, mayu z kym i yak zyvu skazy
vsi bazannya zamknulysya v sobi, zamknulysya v meni
sprobuy yich distan
do sych pir ya blukayu, styskayu zuby, nastriy miy
vverch i vnyz i vverch i vnyz i vverch
do sych pir bil ne v radist', ya chovayus' poza spyny
ya namahayus' zrozumity vsi lyudey

Ne zavzdy mozesh te, shcho znayesh i vmiyesh
povir, meni ce takoz znayomo
poky dumav na pomacky lyubyv, na pomacky vbyvav
i znovu lyubyv
shchob ne stalos' v zytti – ty moye svitlo vnochi
ya zavzdy budu yty
za toboyu
za toboyu
za toboyu-yu-yu
za toboyu
ale proshu odne
lysh odne
bud' zi mnoyu
bud' zi mnoyu
bud' zi mnoyu

I v moroz i doshch, chy ne vse to odno
znayu miy optymizm yak rozbyte vikno
ya bezmezno vahitnyi chuzymy slovamy
yak blyashanka u stinach irzaviyu rokamy
i struktura vze cya davno ne nova
koly hroshey nema, to tebe tez nema
i mozlyvo sam sobi na bidu
ne vahayuchys' v kotre znovu pidu
ne pytay chomu
ne pytay chomu
za toboyu
za toboyu
za toboyu-yu-yu
za toboyu
ale proshu odne
lysh odne
bud' zi mnoyu