Pohaslyi svit ochey moyich
Ne zdaten osvityty shlyach
Do mriy, shcho zberehty ne zmih,
Peretvoryvshy v popil, prach.

Zyttya teper – cholodna nich.
Pronyzuyuchy plot' naskriz',
Zahlushuyuchy smertnyi klych,
Znov robyt' cherhovyi poriz.

Chy vytrymayu ya cey bil?
Chy slid meni chekaty svitla?
Chy ne pokynuty cey biy
Miz mertvym derevom i vitrom?

Shchob ne brechaty vze sobi,
Shcho vse harazd, do posyvinnya –
Chy ne pokynuty cey biy
Miz isnuvannyam i spasinnyam?

Yak mertve derevo, stoyu,
Ne v zmozi zberehty nadiyu,
Bo do zyttya lyubov svoyu
Ya povernuty ne zumiyu.

Ne chochu bilshe chuty sliv.
Meni nabrydlo isnuvaty.
Choch ya chekayu bezlich dniv,
Dusha ne moze vze chekaty.

Chy vytrymayu ya cey bil?
Chy slid meni chekaty svitla?
Chy ne pokynuty cey biy
Miz mertvym derevom i vitrom?

U vs'omu vynen tilky ya,
Teper zasudzenyi strazdaty.
Chy ne zalyshyty zyttya,
Koly ne bolisno vmyraty?