Pisni... Virshi...

Ty kazesh, bachyla mene u snach? Zbrechala ty!
Nichto nikoly tam mene pobachyty ne zmoze.
Ya ne buvayu tam, choch spy, choch ydy. Chekay,
Chy moze to ne ya buv, to prosto sovist',
Yaka chapayet'sya za koznu myt' zyttya,
Za smich, za viru, za nadiyu... i plache...
Plache v temnoti, yak te nalyakane dytya,
I ne zdohaduyet'sya, shcho vse ce znachyt'.
Ya znayu, znayu, ce pusti slova.
Ce prosto mova, holos i ryadky. Chy ni?
A moze kryk, pechal, iz rozumom viyna
I ne ryadky, a krov na chystomu lysti.
Usich cikavyt' pobut i durni plitky,
Materialne, i nichoho yich ne hriye.
I v holovi u mene maye buty seks, mashyny i zinky.
Todi z chomu nema nichoho? Tilky mriya.

Pryspiv: (2)
Ya povernuvsya zvidty,
De zavzdy lunayut' pisni.
Ya povernuvsya zvidty,
Kudy divayut'sya virshi,
Koly yich vydalyayesh, palysh,
Vony tam plachut', yich bahato.
A ty kremsayesh yich, vbyvayesh,
Nezvazayuchy na yichni rany.

Chochet'sya znayty yedynu tu odnu u cilomu zytti
I buty z neyu, maty ditok, scenu, shchastya.
Zdayet'sya, vze znayshov yiyi, vona os' tut.
Ale... Ale ce prosto vdale poyednannya.
Ya ves' horyu, zhoryayu zarady vyshchoho otoho,
I shchastya inshoho ya vyshche trymayu za svoye?
Ne budu bilsh takym, yak buv do c'oho.
Nema u mene divchyny? Nechay, zate u sebe ya shche ye.
Probachte, vybachte za vse, shcho ya zrobyv komus'.
Ya ne chotiv, ya zyv, nenache pid prycilom.
Ne znayu, napevno budu sam zavzdy odyn
I tak pomru, yakshcho ne zytymu ya vichno.
Taky ne zytymu, yakshcho nichto ne skaze tam pro mene,
I budu ya pokaranyi takym zyttyam, a potim...
I bude zvisno ne odna shche divchyna u mene.
Mozlyvo, bude, ale kochanoyi ne bude bilshe zovsim.

Pryspiv (2)

Pisni... Virshi...