V dalekim krayi, shcho v imli
Na inshomu kinci zemli,
De nostalhiya, mov udav,
Vse davyt', a ne obiyma –
I vze, zdayet'sya, syl nema, –
Pro kray sviy ya rozpovidav...

* * *

Yakby ty znav lysh, miy amihu,
Yakyi chudovyi zapach snihu
Ta zapach taloyi vody –
Tebe manylo by syudy!
Yakby ty bachyv tilky iniy,
Shcho na drotach elektroliniy,
Kushchach, derevach!.. Na chvylynu
Prysyade ptashka na bylynu –
Hoydayet'sya bylyna ta,
Y tak harno iniy oblita!
Moroz malyuye vizerunky.
Na richci kryha trisne lunko.
U dzerkali tonkoho lodu
Lyubuyet'sya na svoyu vrodu
Hnuchkyi i dovhyi verboliz.
Blyskuchi vid zamerzlych sliz,
Zavmerly verby tycho. On
Pid verbamy slidy voron,
Mov chrestyky na rushnykovi,
U chas prohulyanok chy loviv
Zalysheni. A na dolyni,
De travy buyni buly, nyni –
Povyta mloyu bila dal.
U vs'omu – cnota i pechal.

Nesut' snihamy mene lyzi –
Moroz shchypaye, viter lyze! –
Po schylu horba mchu navskis –
Tudy, de on chorniye lis.
Vidchuv ya zrazu yoho lasku –
Tam tycho y teplo. Spravznya kazka!
Lezyt', mov vytvory umili,
Bahatyi snih na holim hilli,
A zverchu shche iskrystyi iniy –
I syno-bilyi y bilo-syniy.
Yalyny tam stoyat' stinoyu:
Propustyat' – y zimknut'sya za mnoyu.
Zacheplyu hilku yakus' sylno –
I dovho snih dribnyi povilno
Sidaye y tane na doloni.
Krasa neznanych shche symfoniy!

Vse dali tin moya syahaye –
Zymove sonce vze sidaye.
Choch serce shche pobuty choche –
Proshchayus' z lisom neochoche.
Moroz micnishaye nivroku!
V vechirnyu poru moyi kroky
Ryplyat' vze holosno, i ya
Zamerz – i navit' tin moya.
I ot chymduz bizu do chaty,
Shchob ruky u vohon upchaty...

Nema mylishoyi vid vtichy
Dyvytysya, koly zi strichy
Zvysayut' bili svichi lodu
I tycho plachut' u pohodu.
Ostannya stalasya vidlyha,
Na richci skresla uze kryha,
Chastishayut' lyubovni sny –
U vs'omu podych vze vesny.

* * *

Yakby ya tilky lysh zumiv
Dibraty tych potribnych sliv
Ta opysaty v nas vesnu!..
Vse prokydayet'sya vid snu.
Nemov dytya shchaslyvi vy,
Shcho pershyi parostok travy
Probyvsya vze kriz' lyst pozuchlyi.
Shche hole vse – ta vze nabuchle.
Ryady derev zavmerly zranku
V neyasnomu z brunok serpanku.
Stoyat' bez lystya shche topoli.
Naprovesni vony shche holi –
Lyshe nelicheni vorony
Vkryvayut' yich rozlohi krony,
I halaslyvo v verchovitti
Lashtuyut' hnizda sobi z vittya.
Ta pryide chas – i topolynyi
Zirvet'sya puch todi y polyne,
I vkryye zemlyu, niby snih –
Az bude vydno slidy nih.


Torkatymet'sya loskitlyvo –
Az poky zmyyet'sya u zlyvu,
Chy popadet'sya vitroviyu,
Yakyi yoho po svitu zviye.

V beriz vze stovbury volohi
(Koly samotni – to rozlohi,
A v koli – to strunki y vysoki) –
Po nych strumky stikayut' soku,
I v trishchynach kory murashky
Tam upyvayut'sya nym tyazko.

Trava roste nechutno; rosy
Na niy stoyat' vze vranci. Bosym
Tak lyubo krapli rosyani
Zbyvaty u slidy meni!
A verby, verby zabuv ya!..
Vony – obytel solov’ya,
Yakyi na samomu svitanku
Sobi v zelenomu serpanku
Vyvodyt' pisnyu solov’yinu
Y laskavo budyt' Ukrayinu.
Zelena, kvitnucha, umyta –
Vona chekaye uze lita.


* * *

Yak p’yanko pachnut' kvity vlitku!
Miz nych litaye napidpytku
Serdytyi ta ohryadnyi dzmil.
Bdzola nese za kilka myl
Do svoho vulyka nektar.
Ta vze zanadyvsya kosar –
I, oblitayuchy pokis,
Bdzola rydaye medom sliz.
Y letyt' v polya, bo tam voloshky
Syniyut' v zyti; dali troshky –
Dzvinochky, polovi romashky
Y, chytayuchys' na vitri vazko,
Chervonyi plomeniye mak.

V pachuchych travach lyubo tak
De-nebud' prylyahty na spynu
Y dyvytys' v nebo, de nevpynno
Vysoki chmary vdal bizat'
Ryadamy, yak nebesna rat'.
Miz berehamy nevelychka
Teche do morya tycho richka.
Lyublyu laskavi yiyi vody,
Bo ya dytya toyi pryrody
I vze zanuryuyusya – a-ach!.. –
Lovyty rybu u korchach...
V vodi po shyyu vze hodynu
Chatuyu vperto na rybynu.
U vodu vraz vpade komacha –
Tripoche y ne zletyt', nevdacha.
Ne vidkryvayu svoho rota –
Shche zaplyve, nemov do hrota!
Z chvylynu tak... I nakinec',
Urvavsya karasyu terpec' –
I vin kovtnuv toho zyvcya.
I tak teche vse bez kincya...

U moyim mylim, lyubim krayi
Use syurkoche i spivaye.
Yakyi nadvechir zabok spiv!
Tak chor by znanyi ne zumiv.

Smerkaye. Viter neochoche
Znamena pelyushok tripoche.
Nechutno padaye rosa.
Prymarna sutinok krasa
Zlyvayet'sya z krasoyu neba.
Shcho shche dlya shchastya v sviti treba?

* * *

Ne znayu, dobre chy pohano,
Koly navkolo use v’yane
Ta vse navkolo zavmyra –
Bo lyuba sercyu y ta pora,
I ya prodovzuyu vdychaty
Novi dlya mene aromaty...
... Zemlya, nedavno shche zelena,
Vsya v zoloti. U lystya klena
Ti kolory takoyi hamy –
Naykrashchyi to buket dlya damy!
Lystok ostanniy tripotyt',
V nastupnu myt' vin obletyt' –
Ta lyubuvavsya b koznym ruchom
I tychyi shurchit yoho sluchav.
Tak myluye v tu poru oko
Voda prozora i hlyboka,
I lyubi zapachy meni
Dymiv vechirnich vdalyni.
Vze vranci tone vse v tumani.
Vse zibrano na koznim lani.
V tu poru kozen pospisha
Na tomu maty choch hrosha,
Y nichoho inshoho ne znaye –
Lysh zapasaye y zapasaye,
I zaraz zaynyati tym vsyudy
Usi zviryata y usi lyudy.
Ti tyahnut' sobi v dupla, v nory –
A my napovnyuyem komory,
Pidvaly, yashchyky, dizky,
Velyki i mali mishky –
I radi klasty by v kysheni,
Za pazuchy, za shchoky y zmeni.
Ustyhnuty b!.. Ta vze doshchi.
Vertaye moda na plashchi.
Bahati kolorom v ti myti
Lysh parasolky rozmayiti
Ta neyasni yunac'ki mriyi,
Shcho doshch nudnyi, buva, naviye.

Vzuttya namokle terpyt' muku...
Ta vze moroz skuvav hryazyuku,
I vono vtishylos': nema
Nichoho krashche, niz zyma!
A ya podumav, shcho nikoly
Ne rozlyublyu te vichne kolo.

* * *

Chay mylyi kray meni probachyt',
Shcho moye serce tycho plache...

...Chtos' nerozumnyi kynuv v richku
Yakyis' nepotrib nevelychkyi –
Y plyvut', zanuryvshysya vazko,
Rozkyslyi chobit, vidra, plyashky,
Plyve cile i polovyna –
Vse, chym bahata Ukrayina...

On u boloti chtos' zahruz,
Ne po kolina – po kartuz.
I vze ne hordist' v mene –
Shchem: u krashchyi v sviti chornozem...

Chazyayka dobra, yak hodyt'sya,
Daye zerna domashniy ptyci –
Y shcho cilyt'sya, ne maye y hadky,
U nych bosyak malyi z rohatky.
A nemovlyata hozi ci
Rosly z na nashim moloci...

Stoyat' palacy chyyis', dachi –
Ya u Yevropi taki bachyv.
Dyvlyusya – az stara budivlya,
Na niy z solomy perchla krivlya –
Ta ya lyubuyusya, bo och,
Yakyi na niy zelenyi moch!
Ta shcho tam ya!.. On toy leleka
Shchoroku prylita zdaleka
Polyubovatysya na noho,
V zadumi pidibhavshy nohu.
Krasa!.. A vidchuttya, nenache
Zyttya v chatyni tiy sobache...

Ne rozlyuby!.. Ne stan bayduzym!..
Ne pokyday, vernysya, druze,
Ne yid' nazavzdy, povernys' –
Yak ne teper, to choch kolys'...
Chay dolya kyne za morya –
Ta vyvede tebe zorya
Naypershoyi velychyny
Dodomu iz dalechyny.
Ne tilky viddani leleky –
Pivsvitu pryide, mov do Mekky!
Povir u mriyu tu smilyvu –
Lysh tak na sviti roblyat' dyvo.