Mynaye nich. Zirky na nebi horyat'.
Zorya ziyshla. Zakochanych nich proyshla.
I lebid' kryla svoyi pidnyav, i shchastya svoye vin ponis,
I doshch blakytnu travu zallyav – vin ris na ochach, vse ris!

I den proyshov, i sonce zachodyt' vze.
Tebe znayshov, a ty vze vid mene ydesh.
Ydesh, ne vertayuchys' vze nazad, ne mozna tebe zupynyt'.
I lebid' ne zde vze dolyu svoyu – daleko vze vin letyt'!

Ya zdu tebe, ya zdu, shcho poverneshsya ty.
Vesna nese do lita prekrasni mosty.
I lebid' shvydko nazad letyt' – ne choche shchastya zhubyt'...
A ya vse krychu, hukayu u vys': vernys', do mene vernys'!