Kvitonka vyrosla na strazdanci moyiy,
Ya tak zradiv, bo ce z persha kvitka mriy,
Persha kvitka mriy...
Ya pokazav yiyi druzyam i voroham,
Ale ne vsi vony zrozumily chram,
Pryinyaly miy kram...

Zyv sobi kotyshche – zdorovenni lapyshcha,
Chotily mama y tato, shchob lovyv vin myshey bahato,
Bo z i lapy velyki ta duzi,
Ta ochi shvydki y sam dovoli muzniy.
Ta z ni – lyubyv kotyshche spivaty i tak usim nadokuchyv
Tym svoyim spivom muznim,
Shcho pohnaly yoho shvydko iz domu,
I ne boyalysya, bo z vse bulo pry nomu...

Os' ide vin ta zustrichaye viys'ko hrizne,
Stan nam za komandyra – kazut' (mozlyvo, y zapizno),
Ne chochu komanduvaty, chochu spivaty – vidpovidaye,
I z sercem lehkym ide sobi dali...
I tak ide dali ta zustrichaye vchenu hromadu,
Chodimo z namy – kazut' – navchymo lovyty myshey do ladu,
I vchyvsya z nymy kotyshche lovyty myshey yak treba,
Chocha lapy toho ne chotily, a ochi dyvylysya v nebo,
Bo lapy ti – shchob chodyty bolotom,
A ochi – to dushi vorota...

Kvitonka vyrosla na strazdanci moyiy,
Ya tak zradiv, bo ce z persha kvitka mriy,
Persha kvitka mriy...