V moyemu pasporti nemaye vze miscya, shchob stavyty vizy.
Ale ya znovu vyrushayu u put', ya skladayu valizy.
Ale ya znovu mchusya v aeroport, i v bezodnyu porynu,
Ale ya znayu, shcho povernusya znov
V Ukrayinu, v Ukrayinu.

Ya bachyv hory, okeany, mista, ya bachyv pusteli.
I ya zdiymavsya az do samych nebes, ya pirnav u tuneli.
I chasom dumav ya, shcho ne dozyvu, shcho tut i zahynu.
Shcho vze nikoly ne pobachu svoyu
Ukrayinu, Ukrayinu, Ukrayinu, Ukrayinu.

Ya bachyv duze dyvovyzni miscya, lyudey i podiyi.
Mene vidviduvaly dyvni dumky i dyvniyi mriyi.
U sviti bezlich dyvovyznych rechey, i ya radiv, yak dytyna,
Ta naydyvnishe, shcho ya v sviti znayshov – to moya
Ukrayina, Ukrayina, Ukrayina, Ukrayina.