Oy za hory, hory ta y buynyi viter viye.
Oy tam udivonka ze ta y pshenychenku si(ye).

Vona siye, siye, ta y ne zavolochyvshy.
A zavolochyvshy ze, stala Boha prosyt'.

– Oy urody, Boze, ta pshenychenku yaru
Na vdovynych malych ditok shche y na vdovynu slav(u).

A shche y udivonka dodomu ne diyshla,
A uze kazut' lyudy, shcho pshenycya ziyshl(a).

A shche y udivonka na lavu ne sila,
A vze kazut' lyudy, shcho pshenycya pospil(a).

Pishla udivonka ta pshenychenku zaty,
A za neyu mali ditky ze kolosochky zbyra(yut').

– Hore meni, dity, hore meni z vamy,
Shcho ne mayu, dity, starshoho nad vamy.

– Ne zurysya, mamo, oy ne zurys' za namy.
My povyrostayem – roziydemos' samy.

Oy bude nas, mamo, ta y po horach, dolynach,
Oy bude nas, mamo, po chuzych krayinach.

A yak budesh, mamo, ta bolenka lezaty,
Ta y ne bude komu ze vam vody podaty.