Yshly korovy iz dibrovy, a ovechky z polya.
Zaplakala divchynonka, iz kozakom stoya.

– Ty, kozache, syzyi orlyk, kuda uyizayesh?
Ta y na koho, ta syzyi orle, mene spokydayesh?

– Spokydayu, divchynonka, druhomu takomu
Ta y ne skazesh tiyeyi pravdy, shcho meni samomu.

– A yak yomu ne skazaty, yak bude pytaty?
Vin ciluye, obnimaye, pravdonku pytaye.