Melanka chodyla, Vasylkov prosyla:
– Vasylko, miy tatu, pusty mene v chatu.

Bo ya ne hulyala ta vse zyto zala,
Zolotyi chrest derzala, zolotu kadilnycyu.

Radytysya, lyudy, do vas Hospod' bude.
A Bohu svichku stav'te, a nam kalach dayte.
Z rukamy, z nohamy, shchob bihav za namy.