Pryspiv:
Zyttya – ce stezyna, po yakiy zavzdy idesh,
Tak ruchaysya ty dali i bery, shcho beresh.
Nikoly ty ne stiy, a prodovzuy ity,
V c'omu zytti shukay svoyeyi mety. (ves' kuplet – 2)

Idu po dorozi, vsyudy bachu ya tut hniv,
Vin stvorenyi buv namy i bilshe nikym.
Tak lyudy staly zlymy, ne takymy yak kolys',
Tomu shcho nasha vlada ne daye nam prochid.
My musym vyzyvaty v c'omu klyatomu zytti,
Ne davaty pereshkodam shlyach lamaty na meti.
I ruchatysya dali po ukrayins'kiy zemli,
Bo mozem vtratyty my vse, shcho mayem v c'omu zytti.
Ne sluchaty nikoho, prosto yty po vohni,
Yty do kincya po ciy dorozi do mety.
Ne zvazaty ni na koho, dobyvatys' tilky svoho,
Shchob maty potim vse, shcho zavzdy my chotily.
My chotily, shchob bulo nashe zyttya krasyvym,
Ale tilky ne takym, yak zrobyla nasha vlada.
My zdolayem pereshkody, budem yty do kincya,
Tomu shcho my znayem, shcho u nas ye meta.

Pryspiv

Strashenno vybachayus', shcho ne buv ya patriotom,
Ta proshchennya zaraz proshu v ukrayins'koyi zemli.
I meta moya yedyna, shchob my zyly u dobri,
Shchob zdiysnylysya bazannya zamist' lyutoho povstannya.
Vze nabrydly ci rozmovy pro zyttya v moyiy krayini,
Nasha vlada obicyaye, shcho zyttya stane krasyvym.
Ale zminy my ne bachymo i shche dovho do nych,
Tilky chuyemo molytvy pid pokrovom zolotych.
Ya ne mozu ce terpity, tak dyvytysya na vse,
Yak ruynuyet'sya krayina, maty Ukrayina,
Yak na hrani iz pomylkoyu styrayut'sya doloni,
Shcho ochikuvaty dali vid nashoyi doli.
Ta ne zdamsya ya nikoly, budu yty zavzdy vpered,
Tomu shcho bachyty ya chochu Ukrayiny zlet.
Ya dolayu pereshkody, ya idu cherez lita,
Tomu shcho ya znayu, shcho u mene ye meta.

Pryspiv (2)