Ocheret meni buv za kolysku,
V bolotach ya rodyvsya i zris.
Ya lyublyu svoyu chatu polis'ku...
Ya lyublyu sviy zazurenyi lis...

A polis'ke pochmure boloto –
Piv-Polissya voda zalyla...
Tilky de-ne-de chutir samotniy,
Tilky de-ne-de klaptyk sela.

Choch u zlydnyach zyvemo, u brudi,
Ta pryvillya yake po vesni,
Koly vystavysh vitrovi hrudy
I letysh, i letysh na chovni.

A voda i chlyupoche, i plache,
Zachlynayet'sya v lyutiy zlobi,
Nu, skazit', v koho serce haryache,
Yak vesnu po vesni ne lyubyt'?

I ukryyut' bezkrayi prostory
Bilokuri chayky i chovny...
Tilky sluchay, yak vody hovoryat'
V buynim zasviti svyata vesny.

I ne dyvno, shcho lyubymo zmalku
Buynu vodu i buyni pisni...
Nashe serce – ce serce rybalky,
A zyttya nashe – knyha borni...

Ocheret meni buv za kolysku,
V bolotach ya rodyvsya i zris,
Ya zalyshyv cyu chatu polis'ku
I pishov voyuvaty u lis.