Yshly strilci do boyu ta za Vitchynu,
Ne yeden pokynuv svoyu divchynu.

Yshly strilci do boyu, postavaly v ryad,
Vony usi zakrychaly: "Hurra, chlopci, vraz!"

A tam staryi bat'ko okopy kopav.
Vin zdaleka bachyv, yak strilec' upav.

Sam sobi ne viryv, ne svoyim ocham,
Pidiyshov vin blyzche – ta y syna piznav.

– Oy synu miy, synu, dytynko moya,
Tu z tebe ubyla kulya voroza.

De ti sanitary u sadku idut',
Vony toye tilo na narach nesut'.

Vzyav chotyry doshky, zbyv domovynu
I shche raz zaplakava: "Synu miy, synu!"

Pryishov dodomochku, siv konec stola:
"Oy Boze miy, Boze, bolyt' holova!"

Zinka sya pytaye: "Chy zyye nash syn?"
"Davno vze pohynuv, yak odyn, odyn".