1.
Ne do kincya ya zrozumiv zyttya, to ne bida
Ya vse dozenu, shcho ne vstyh zrobyty shche do toho dnya
Ya zroblyu tak, yak ya davno chotiv – bez lyshnich sliv
Shchob molodyi, malyi, staryi mene z pivslova zrozumiv.

Pochaty vazko, yakshcho shche ne znayesh shcho i kuda
Ta shche y do toho lize v holovu vsilyaka bida
I nikuda ne spryhnesh v storonu – v bik – shcho holovne
Vid toho vs'oho shcho chekaye nas usich – tebe y mene.

I ya shukayu sobi miscya i puchne holova
I niby vychid ye davno i odnochasno nema
I nezalezno ni vid koho i koly ya zachnu
Na cilyi svit ya holosno zakrychu!

Pryspiv:
S.O.S.

2.
Nich proyshla, den nastav, dym des' buv, ta propav
Svizyi viter poduv, ya chut'-chut' ne prospav
Vchasno vin mene zbudyv, meni uvahu zvernuv
Dlya choho zyty, shcho robyty ya vidrazu vidchuv.

Zyttya vazke, ale prostishe podyvys' na ce vse
Pohoda harna, nebo synye i trava tak roste
Vlashtuy zyttya, yakshcho na plechach holova, a ne pluh
I holovne shcho bilya tebe "nastoyashchyi" druh.

Bida ne v tomu, shcho ne v tyahu vsim robota taka
I ne vid toho shcho u tebe, mol, durna holova
Kyday kuryty, pyty, spaty, prosto tak ne sydy
Na cilyi svit ty holosno zakrychy!