Boday byla-m ne rosla, za koho ya pishla,
Ni syakyi, ni takyi, do roboty ne shvydkyi.

Takyi hirkyi, yak polyn, shcho ne mozna zyty z nym!
Poky zyv – ne lyubyla, yak umer – ne tuzyla.

I ne budu tuzyty, bo ne bylo z kym zyty!
Yak na lavi lezav, ishche bylo trochy zal.

Yak uzyaly tilo z chaty, mozna bylo pohulyaty,
Pochovaly pid dzvinycev, prylozyly mahlivnycev.

Lezy teper, trupe, v yami, ne raz ty klyav moyiy mami.
Lezy, lezy, boday ne vstav, chey by my-s' lipshe distav!