Oy pid vyshneyu, pid chereshneyu,
Stoyav staryi z molodoyu, yak by z yahodoyu.

Ona prosylas', ona molylas':
– Pusty z mene, staryi didu, na ulycyu pidu.

– I sam ne pidu, tebe ne pushchu,
Bo ty yeshche molodenka, hulyaty radenka.

– Choch navazyshsya, choch ty napreshsya,
Yak ya schochu, to i pidu, i hulyaty budu.

– Oy ne ydy, lyubko, ne ydy, holubko,
Za to tobi kuplyu chatku, pry ney sinozatku.

I takze stavok i blyz'ko mlynok,
Ponad krayem horbok i vyshnevyi sadok.

– Ne chochu chatky, ni sinozatky,
Ni stavka, ni mlynka, ni vyshnevoho sadka.

Chy ne buv by hrich i lyudey vsich smich.
Tak tratyty vik z toboyu, buvshy molodoyu?

Ty staryi trup, trup, sydy z tut, tut,
Navaryla-m tobi kashi i dva horshky kvashi.

Ty staryi diduha, zhnuv-yes' sya, yak duha,
Tobi babu bulo braty, ne meni vik v’yazaty.

Zhynte, propad'te, stariyi kosti,
Ne sushite, ne krushite moyey molodosti.