Zurylasya popadya svoyeyu bidoyu:
– Hore meni tyazkoye, shcho pip z borodoyu!

Pryspiv:
Tak meni tyazko, tak meni nudno,
Ta za borodatym popom zyty trudno.

Ta y yak pidu ya do cerkvy bohu molyt'sya;
Yak hlyanu na borodu, ne stanu chrestyt'sya.

Ta poydu ya z popom na besyedu,
A na besyedi treba z popom sisty;
Shcho hlyanu na borodu, ne viz'musya yisty.

Ta yak stala popadonka ta popa prosyty:
– Chy ne mozna, miy batyushko, borody obbryty?

– Oy nelzya-bo, popadonko, seho uchynyty,
Boyusya uladyky: to za se, mat', bude byty.

Prodavala popadonka kury, husy, indyky,
Zapryahala koni-bryky – yichat' do vladyky,
Shchob pozvolyv moymu popu borodu obbryty.

– Dorov-dorov, uladyka, shchos' mayu sprosyty:
Chy pozvolysh moymu popu borodu y obbryty?
To sama budu platyty.

Ta y yak vyishov uladyka z novoyi palaty –
Ne popade popadya, kudy y utikaty.

Shcho yak hlyanuv uladyka karymy ochyma,
Popoochynyala popadonka dveri plechyma.

Ta yak stav ze vladyka zakony chytaty,
Ta davay ze vin popa da blahoslovlyaty.

– Yak ne bude tebe, pip, popadya lyubyty,
To velyu tobi vizky namochyty,
Ta vsim chasom popadonku harno pokropyty.

Ta ’k pochula popadya se blahoslovenne:
– Ta spasybi z uladyci za seye kropylo,
Shcho za borodatym harno zyty nauchylo.

Pryspiv:
Tak meni harno, tak meni slavno!
Z borodatym zyty prekrasno!

Ta spasybi uladyci za svyatuyu vodu:
Lyublyu popa molodoho i borodu yoho.

– Ta ’k pidu ya do cerkvy ta bohu molyt'sya,
Shcho yak hlyanu na borodu, to harno chrestyt'sya.

Shcho ’k pozovut' nas z popom, z popom u besyedu,
A shcho u besyedi treba z popom vmisty sisty;
Shcho yak hlyanu na borodu, az solodko yisty.