Fioletova tin vechorova,
Nache arkushi bili tumany,
Ya na nych napyshu tobi slovo,
Ale vranci te slovo roztane.
Zupynyus' sered zelen-rozmayu,
Zatrepeche dusha, niby zayvir,
I zbahnu ya, shcho slovo te zayve,
Zabuvayu tebe, zabuvayu...

Tysha lahidnu nich zakolyshe,
Ty litatymesh v snach do svitannya,
Davnyu pisnyu poshlyu v tvoyu tyshu,
Ta vona u tumanach roztane.
Vranci zodnoho snu ne zhadayesh,
Lysh tuman do ochey dotorknet'sya,
Lysh krylo zatrepeche pid sercem,
Zabuvayesh mene, zabuvayesh...

Yak ze my dni u dnyach rozhubyly?
U litach nashe lito roztalo,
Moze my, moze my ne lyubyly?
Moze my, moze my ne kochaly?
I tomu sered zelen-rozmayu
Ni meni, ni tobi ne vernuty
Kriz' tumany do slova spokuty,
Zabuvayem sebe, zabuvayem...

Fioletova tin vechorova,
Nache arkushi bili tumany,
Ya na nych napyshu tobi slovo,
Ale vranci te slovo roztane...