Ya rozmovlyayu z mikrofonom,
Ya zasluzyv nedobri frazy,
Ya p’yatu dobu ne vychodzu z domu,
Ya osobystist' na pivstavky.

Pryspiv:
Ce te, shcho tobi tak treba.
Ce te, shcho tobi tak treba.
Ce te, shcho tobi tak treba.
Ce te, shcho tobi tak treba.

I ni v yakomu razi ne dyvysya na zavtra,
Yoho moze ne buty,
Yoho moze ne staty...
Holovoyu ob stinu – kazut' tak bude krashche,
Yak cya durist' prekrasna, koly nas tilky troye.
Ya syviyu vid shchastya!

Pryspiv:
Za te, shcho tobi tak treba.
Za te, shcho tobi tak treba.
Za te, shcho tobi tak treba.
Za te, shcho tobi tak treba.

Mahnitna mriya litaye, litaye,
Nestrymna, pidstupna, u prirvu kydaye mene!
Mene!..
U prirvu kydaye mene!

Pryspiv:
Ce te, shcho tobi tak treba.
Ce te, shcho tobi tak treba.
Tak, tak, tak... treba.