Nas vidstani zemni i mista chuzi bilshe ne lyakayut'.
Ya budu ne odna. I brynyt' struna, a tebe nemaye.
Nich lyubyt' lichtari i vony odni svityat' nam s'ohodni.
Doshch brodyt' po svitach, yak pechalnyi ptach. Vin takoz samotniy.

Pryspiv:
Ne kazu: "Proshchay!" I miz namy znov
Ci mista chuzi, cya chuza lyubov.
Snyshsya ty meni. Ya tobi – takoz.
Nas blahoslovyt' cey samotniy doshch.

My mriyemo zavzdy: zbudut'sya dumky svitloyi lyubovi.
Ya spalyuyu mosty i chuzi svity bilshe ne z toboyu.
Vze hasnut' lichtari. Znayesh, ne sumni parkovi aleyi.
Doshch pryide do vesny. Den zabude sny. Budu ya tvoyeyu.

Pryspiv