Tam na ploti
Vysily myloyi, moyeyi myloyi maytky.
Ya yich zrannya,
Yak pishov do vichodku, uzdriv.
Strepenulosya serce z prosonnya – to, pevno, kochannya.
Ya tychonko pidkravsya, schopyv yich i led' ne zomliv.

Bo to buly
Maytky ne moyeyi myloyi, tilko yi babci.
Shcho kupleni
Shche v tamtu u avstriys'ku viynu.
Ya za staynyu tikav, po dorozi zhubyv svoyi kapci.
Ya chlopec' molodyi, boyu sya zhanbyty, nu.

Moyi maty
To-to vydily vs'o i skazaly uvechir do tata:
"Tamtoy bovdur
Vze sya choche zenyty, vin tym zacikavyvsya yush".
"Vam babam lysh yedno v holovi" – burknuly tato,
"Vin shche zovsim durnyi". Ya bihom prytvoryvsya, shcho splyu.

Potim maty
Nahadaly yomu, shcho vin buv shche za mene durnishyi..
Nu, a tato
Vidkazaly, ze mudryi by nihdy sya tak ne vzenyv.
Ta cikava besida tryvala daleko za pivnich.
Ya shche trocha posluchav, a dali prysnylos' meni...

Ze na ploti
Vysily myloyi, moyeyi myloyi maytky.
Ze na ploti
Vysily myloyi, moyeyi myloyi maytky.