Oy koby ya bula znala, shcho ydesh na panshchynu,
Ya by bula ty zvaryla u hornyatku chyru*.
Koby ya bula znala, shcho v travu zelenu**,
Ya by bula ty zvaryla rybku nesolenu.
Oy koshu z ya, oy koshu z ya, tak yak druhi kosyat',
Chuzi zinky yisty nesut', moya ne vynosyt'.
Oy koshu z ya, oy koshu z ya – vze sonce v obida,
Ta nadiyshla popry mene blyzenka susida.
– Oy susido-susidyce, zroby moyu volyu,
Poverny tam ta zbudy tam nehidnuyu moyu!
Oy koshu z ya, oy koshu z ya ta y posered lana,
[Oy] nadiyshly popry mene ta y dva otamany, (2)
A meni si pryvydilo, shcho to shtyry pany.
Oy koshu z ya, oy koshu z ya vze po konec' hayku,
Ta vitnu si na mylenku tonenku nahayku.
Idu sobi hayem-krayem ta y sobi tolkuyu:
– Chy mayu, ti, bido, byty, chy ti podaruyu?
Yak ya budu tebe byty, budesh hovoryty:
"Pobyla mni lycha dolya, ne mozu chodyty!"
Pryishov ze ya ta dodomu, vzyav dveri vchylyaty,
A nehidnaya si vzyala z posteli rushaty.
– Oy chomu z ty, moya myla, tohdy ne topyla,
Ta yak tebe blyzenkaya susida budyla?
– Oy tomu ya, miy mylenkyi, tohdy ne topyla,
Nema zamkiv kolo dverey, chatu-m ne lyshyla.
– Chomu-s tohdy ne topyla, yak tovary ishly?
– Buly drova na drovitni, do chaty ne vviyshly.
– Chomu-s tohdy ne topyla, ta yak zorya ziyshla?
– Bihla voda popry chatu, do chaty ne vviyshla.
Nicho, nicho, miy mylenkyi, ya budu palyaty,
Oy idy z ty ta vnesy z ty vodyci do chaty, (2)
V opivnochi, v try hodyny, budesh vecheryaty!
Pishov ze ya po vodycyu ta y z konovochkamy,
Zdybayusya z bratykamy ta y iz sestrychkamy.
– Chy chuly vy, ridni brattya, ta y vy, ridni sestry,
Shcho shche nyni ne obidav, mushu vody nesty?!
– Nicho, nicho, nash bratyku, shcho nesesh vodycyu,
Koly mayesh na podvir’yu ladnu molodycyu.
Pryishov ze ya do chatyny, siv ta y zadumavsya,
Ta y na bidu, ta y na lycho lih ta y izdrimavsya.
Nehidna si utishyla ta y v pechi zallyela,
Ta y vylizla na pich spaty, kozuchov si vkryla.
Oy bo splyu ya, oy bo splyu ya ta y ne dosyplyayu,
Mylenkaya yak uchula ta y ruchkov machnula,
Ta yak spala, tak zbrechala, yak by prybahnula.
– Bula v tebe, miy mylenkyi, vecheronka hidna.
Koly pryishla ta y izzila kitochka susidna.
– Oy choho ty, moya myla, ta taka proklyata,
Shcho ya ne mav sorochechky na rizdv’yani svyata?
– Nicho, nicho, miy mylenkyi, to naprotiv posta,
Ta ye v mene shche na podi tych veretin dosta.
A za rochok, pochynochok***, a za dva-m zmotala,
Dyakuy bohu, miy mylenkyi, shcho-m ti si distala!