Mołodyj ta smiływyj i burchływyj, nacze zływa,
Krasunju do bez tjamy pokochaw junak.
Win prychodyw szczonoczi, Donatella ochocze
Pryhortała do sebe i kazała tak:
"O, nawiszczo tak sylno pokochaw junak?"

Pryspiw:
Hrinho tak zachopywsja, Hrinho w oczi dywywsja,
Hrinho ne rozhubywsja – do switanku załyszywsja!
Hrinho, serce pałaje, Hrinho wirno kochaje,
Hrinho, win szcze ne znaje – zrada w switi je! (wes' kupłet – 2)

Nedoswiczenyj, junyj, win dowirywsja krasuni –
Pidstupna Donatella zradyła joho.
Skilky chłopciw łjubyła, stilky dusz zahubyła,
Zakochaty w sebe wmiła bud'-koho,
Zradyła joho, Hrinho wirnoho swoho!

Pryspiw

Hrinho! Tak zachopywsja, oho!
Hrinho! I w oczi dywywsja moji!
Hrinho! Win ne rozhubywsja –
Hrinho! I do switanku załyszywsja!

Pryspiw

Hrinho!