Jak parus pid witrom diru swobody prorwaw
I miczman, widkławszy mapu, zatysnuw kompas i staw
Na pałubi panika znjałas' i os' wże za bortom kilka dusz.
Czomus', pustyj szturwał.

Pryspiw:
Bołjuczyj żach na korabli
I chwyli wsich znosjat' z nih
Za popełom sywych podertych witrył
Spasinnja na ułamkach brył. (wes' kupłet – 2)

Swidomist' na hrani wtraty,
Koły ty baczysz cej kryk
Usi u stresi, wsi choczut' spaty,
Ta ce ne son, jak zawżdy.
Dostojno zanurenyj korabel,
Rozchytanyj majatnyk w wodi.
Hihant ide na dno.

Pryspiw

Ta jak bez emocij ta j pity na hłybynu
Ne baczyty switu, znawszy szczastja najawu
Naskilky nesterpno zachłynutysja wslipu
Znajty swoju bidu.

Pryspiw