Nicz skydaje temiń w kożen dim i łysz merechtyt' swicza.
Ty powoli jdesz sobi do snu i wid c'oho samota.
Dołoni widpustysz i tycho pryljażesz na bik i ja stych.
I łysz pociłuju sonływe łyce, peredczuj moji wydych ta wdych.

Pryspiw:
Jedynyj i twij, zatysny mene w obijmach ta czymduż.
Jedynyj i twij u twojich oczach pid stuky dwoch serdec'.
I anheły ne spljat', i anheły ne tilky w nebesach.

Nicz, doszcz ne postukaje w wikno, ce koły ty micno spysz.
Chtos' trymaje switło des', a my rozdiljajem spilnyj son.
Ty porjad zi mnoju, tepłom że zihriti swojim i my z nym.
I serce zastukaje, zhubyt'sja hłyboko w puch, szczob m’jako zasnuw.

Pryspiw (2)