Ty łysz odna mene rozumijesz,
Wnoczi tycho płaczesz, a wranci radijesz,
U temrjawi kryła bili chowajesz,
Ty – anheł, czomu ż ne litajesz?

Dozwol meni nebo dlja tebe widkryty,
Kryła rozprawyty, z toboju złetity.
Sumniwy sercja prohnaty,
Ja wmiju tebe łysz kochaty.

Ja choczu toboju znowu chwority,
Wid tebe załeżaty i wołodity,
Swoji dumky tobi widdawaty,
U temrjawi noczi tebe widczuwaty.

Mene wabyt' bezodnja twojich oczej,
Hołos twij daje meni syły,
Sens żyttja – kochaty tebe,
Ja mriju pro tebe, ty – anheł, anheł!

Ja choczu toboju znowu chwority,
Wid tebe załeżaty i wołodity,
Swoji dumky tobi widdawaty,
U temrjawi noczi tebe widczuwaty.