Pane pidporucznyku, wże zijszła zorja,
Czas huljaty wowku bytym szljachom.
Zaspiwały kuli; des' spiwa j twoja,
Szljak by jiji trafyw.

Nicz, chołodna nicz, niby j ne buło.
Sered cych pożeż znow sercju zymno.
Pane pidporucznyku, znało wse seło:
Ja tobi drużyna.

Powinczaw nas lis winoczkom iz traw,
W hołowach stojały bili koni.
Pane pidporucznyku, ty todi kazaw:
"Boh nas oboronyt'..."

Twij chołodnyj trup kynut' pid parkan –
Krow, jak wyszywanka, pid mundyrom...
Pane pidporucznyku, mene ne zljakat' –
Pidu do Sybiru...

Pane pidporucznyku, wże zijszła zorja,
Czas huljaty wowku bytym szljachom.
Zaspiwały kuli; des' spiwa j twoja,
Szljak by jiji trafyw.