Meni potribno zowsim nebahato:
Szczob kożne słowo zapadało w serce,
Szczob chłopci ne kydałys' chlibom czerstwym,
Szczob ne zabuły wyszywky diwczata.

Szczob maty ne kydała nemowljaty,
Szczob kożen bat'ko ne curawsja syna.
I szcze, szczob prosto ne striljały w wpynu,
Koły stojisz obłyczczjam do bahattja.

Meni potribno zowsim nebahato:
Szczob ne chowały kamiń za soroczku,
Dodołu szczob ne opuskały oczi,
Koły opiwnoczi puskajesz w swoju chatu.

Szczob Bat'kiwszczynu wmiły widstojaty,
Szczob kożen dożywaw do swoho wiku,
Szczob do zirok nikoły my ne zwykły, –
Meni potribno zowsim nebahato.