Ci czorni wikna chowajut' wid oczej
Toj biłyj snih, ta wse szczo je za nymy.
Toj biłyj raj zakochanych serdec'
zachowanyj za kornymy...
Twij pohljad buw, nenacze sribnyj dzwin struny,
I huby szepotiły – ja kochaju.
Ałe kudy podiłosja wse ce – ne znaju.
Ne znaju.
Ne znaju.

Sny, dywni sny – nenacze razom my
Za ruku ja tebe trymaju.
Ałe ci dywni sny, bo ty zostałas' ja piszow,
Kudy ja sam ne znaju.
Ne znaju.
Ne znaju.

Ałe prychodyt' nicz, switlijut' wikna.
I słowa zostajut'sjacz łysz słowamy.
Prote ne znaju nawiszczo my stworyły cju stinu,
Szczo stojit' miż namy.
Ne znaju.
Ne znaju.

Ci czorni wikna...
Cej biłyj raj...