Mij dawnij predku! Ty probacz meni,
Za te, szczo ne znajszła tiji mohyły,
De ty kołys' borowsja i zahynuw,
I tilky krow łyszyłas' na meczi.

Szukaju ja twoje ostannje prystanyszcze
Ta czuju tilky, jak kriz' repanyj asfalt,
Zażurena bandura płacze w alt,
I jak twij hołos, mene znowu kłycze.

Ja znaju, szczo my wsi na switi hriszni,
Tomu j ne czujem, jak rydajesz ty.
A wsi twoji chorobriji braty
Odmołjujut' za nas hrichy i nyni j prisno.