Pryspiw:
Nam ne potriben spokij dwom,
Nam ne potribna tysza cja,
Ja perekresłju zaborony,
Szczo moho tiła dotorka. (wes' kupłet – 2)

Prosto deń s'ohodni harnyj,
Prosto ranok buw bezchmarnyj,
Dwi hodyny na switanku
Ja stojaw na swojim ganku.
Pislja ważkoji noczi
Ne możu i ne choczu,
Łizty na stełju, stiny
Mene boljat' kolina.

Deń poperedu zajmawsja,
Ja sobi samomu kljawsja,
Szczo ne bude bilsze noczi,
Bo ja ne choczu.
Zaraz widczuwaju wtomu,
Słuchaj, idy dodomu,
Bo wże ranok nastaje,
Chau-ou-ou-je!

Pryspiw

Duże chotiłos' pyty,
Sisty j prosto zapałyty,
Des' w kutok zabytys' temnyj,
Ałe wse daremno.
Bihaw po dwori sobaka
I na perechożych hawkaw,
Bo taka joho robota
I jomu zawżdy ochota.

Pryspiw

Poczynawsja widlik czasu,
Czysto tak jak toho razu,
Na dwory spuskawsja weczir
I dawyw na płeczi.
To buła wesna i koty
Brały bereznewi noty,
Polifonija tych zwukiw –
Buła prosto muka.

Pryspiw