Na połonyni, na połonyni
Snihy rozcwiły trojandamy.
Na połonyni, na połonyni
My z tobow rozpałyły w serci wohoń.

Pryspiw:
Ty meni daruwaw swoji Karpaty,
Na hubach Karpaty, i nebo w oczach,
Ja tobi daruwała swoji Karpaty,
Zorjani Karpaty w smerekowych snach.

Na połonynu, na połonynu
Witry nam donesły hołos trembit.
Na połonyni, na połonyni
Snih zhoriw, i zapekłasja krow buntariw.

Pryspiw

Na połonyni, na połonyni
Bida razom nas z’jednała nawik.
Na połonyni, na połonyni
Watra horyt' – w wilnim kraji żyttja woskresyt'.

Pryspiw:
Ty meni daruwaw swoji Karpaty,
Na hubach Karpaty, i nebo w oczach,
Ja tobi daruwała swoji Karpaty,
Zorjani Karpaty w mandrach i pisnjach.