Szcze odyn deń projszow, szcze odyn krok do kraju.
Win prołetiw, jak ptach, tak wse żyttja myne.
Krapłyna w mori dniw, tak zirka zahasaje,
Tak dywnyj swit żyttja w mojich oczach zasne.

Pryspiw:
Zupynys' na myt', bo żyttja myne,
Podywys' na swit, pryhorny mene,
Wiz'my z mojich ruk wiru i łjubow,
I toj bil projde, ty powirysz znow, znow.

Czy wdostal prynesła tobi rosy na wijach?
Czy dosyt' rozdiłyła twojeji sywyny?
Zahojit' rany wsi, zihrity czy zumiła?
Czy ty czekajesz znow w mojich oczach wesny?

Pryspiw

My wsi w odnim czowni, nasz czowen wyruszaje
W ternystu dalnu put' pid witer, w doszcz i hrad.
I de nasz szljach projde – nichto toho ne znaje.
Zaznajemo szcze skilky my sliz, rozłuk i wtrat?

Pryspiw