Popłacz meni, Riczko...
Rozkaży pro dni czasiw pradawnich.
Te, szczo baczyła za dawnich-dawen,
Poszepky perekaży u krapljach.

Chwyljamy nesy u nebuttja
Widhołosy bytw,
De brat mecza pidnjaw na brata.
Tecziji żurczannjam hołosy:
"Zrada!"

Chto zhańbyw im’ja swojich Didiw?!
Chto zanapastyw Pradawnju Wiru?!
Chto widdaw u łapy worohiw
Słow’jans'ku zemłju?!
"Wołodymyr!"

"Żałjuhidnyj naszczadok Wełykoho
Knjazja Swjatosława syn nikczemnyj –
Bratowbywcja j zradnyk Wiry,
"swjatym" za zradu nareczenyj."

Na swjaszczennij zemli
Buduwaw chto cerkwy?
"Trjasłosja wid żachu todi ce stado,
Koły prybywaw swoho szczyta
Knjaz' Swjatosław na Worotach Carhrada!"