Z doszczu zitkane prostyradło
Sutinok tumanom styne,
Sirym sawanom pochmurym
Z neba krapljamy połyne...

Wełycz chmar zametuszyłas',
Rozrywajuczys' na pljamy.
Hrizno wdaryły u zemłju
Hromu pałyci korjawi.

Hniw nestrymnyj błyskawycznyj
Połychnuw chołodnym sjajwom –
Łjuto sribnoju sokyroju
Powitrja prostir rozsikaje...

Hromu pałyci korjawi
Wszczent troszczyły-rozbywały
Chrest nad Kapyszczem pradawnim,
Łysze popił załyszały!

Prachu sorom doszczem zmyje
Iz zemli krywawi szramy
Tam de Były! Były! Były!
Hromu Pałyci Korjawi!..

Ta wże ne zmyjut' doszczu slozy
Hańby chrystyjans'koji uprawy
I ne roztroszczat' rokiw bołju
Peruna pałyci korjawi!..